Işınlama ekibinde iki Türk var ???

Işınlama ekibinde iki Türk var ???
Intel teknolojisi insan vücudunu fiziksel olarak bir yerden başka yere veri olarak aktarmakta kullanılacak.

Intel ve Carnegie Mellon Üniversitesi’nin ortaklaşa geliştirdiği
fiziksel nesne aktarımı projesinde iki de Türk bilimadamı çalışıyor.
Metin Sıttı ve Burak Aksak üniversite ve Intel’den bilimadamlarının
oluşturduğu 13 kişilik araştırma ekibinde çalışıyorlar.

’Claytronics’ ismi verilen projenin temeli nano boyutlardaki
milyarlarca robotun birbirine yapışarak insan gibi formlar alması ve
tek vücut halinde hareket etmesine dayanıyor. Milyarlarca robotçuktan
oluşan insan boyutundaki robot A mekanındaki kişiyi B mekanında temsil
edebilecek.

Tek bir parmak hareketi için bile trilyonlarca hesabın yapılmasını
gerektiren projede Intel’in Tera-bilgiişlem teknolojisi kullanılacak.
Tera-bilgiişlem yine Intel’in çok çekirdekli işlemci teknolojisine
dayanıyor ve yüzlerce çekirdekli işlemcilerin paralel gücünü temsil
ediyor.

ŞİRKETİNİZİN İngiltere’deki ofisinde, masanızın başında oturduğunuzu
düşünün. Günümüz teknolojisiyle İnternet’e bağlanıp İstanbul’daki
ofisin toplantı odasına video-konferans yoluyla katılmanız mümkün.

Peki ya fazla da uzak olmayan bir gelecekte toplantıya sadece görüntü
ve sesinizle değil, fiziksel varlığınızla da katılabilmenizin mümkün
olacağını söylesem? İnanması zor değil mi? Ama gerçek.

EL SIKIŞABİLEN HOLOGRAM

Aralarında iki de Türk’ün bulunduğu Carnegie Mellon ve Intel
bilimadamlarından oluşan bir araştırma ekibi harıl harıl bu teknoloji
üzerinde çalışıyor. Proje gerçekleştiğinde, İngiltere’deki ofisinizde,
masanızının başından kalkmadan İstanbul’daki iş arkadaşlarınızla aynı
masada yemek bile yiyebileceksiniz.

Tabii yemek yeme kısmı biraz abartı da, aynı yemek masasının başına
geçip birbirinizle tokalaşabilecek, doküman değiş tokuş edebilecek,
sırt sıvazlayabileceksiniz. Tüm bunlar "Claytronics" ismiyle anılan
proje sayesinde gerçekleşecek. Proje nano boyutlardaki milyarlarca
robotik partikülün bir araya gelerek daha büyük, hareket edebilen,
gerçekçi görüntüye sahip robotlar oluşturmasına dayanıyor.

SANAL KOPYALAR ASLININ AYNISI

Intel ve Carnegie Hall Üniversitesi’nin projesinde mekandaki insanın
fiziksel varlığı, tıpkı günümüz sanal gerçek teknolojilerinde görüntü
ve sese yapıldığı gibi dijital veriye dönüştürülüyor ve karşı tarafa
aktarılıyor. Veriler karşı tarafta tekrardan fiziksel bir varlık haline
getiriliyor.

Sanal kopya, aslının tam bir kopyası oluyor, yaptığı tüm hareketleri
aynı anda yapıyor. Üstelik bu bir görüntü değil, dokunulabilir bir
varlık olarak çalışıyor.

Milyarlarca robotun aynı anda birbirleriyle haberleşebilmesi,
senkronize hareket etmesi ve birlikte oluşturdukları ana gövdenin arzu
edildiği gibi hareket edebilmesi için muhteşem bir bilgi işlem gücüne
ihtiyaç var. Bu aşamada Intel’in Tera-bilgiişlem adını verdiği konsept
teknoloji devreye giriyor. Intel bilindiği gibi çift çekirdekli işlemci
teknolojisini geliştirmiş ve bu sayede bilgisayar işlemcilerinin aynı
anda iki görevi birden yerine getirebilmesini sağlamıştı.

ANAHTAR TERA-BİLGİ İŞLEM

Eylül ayı sonunda San Fransisko’da yapılan Intel Geliştiriciler
Forumu’nda (IDF) ise dört çekirdekli işlemcilerin duyurusunu yapmıştı.
Tera-bilgiişlem aynı teknolojiyi kullanarak yüzlerce çekirdekli
bilgisayar işlemcileri imal etmeyi öngörüyor. Tera-bilgiişlem,
bilgisayarla tek bir işi en iyi şekilde yaptırmayı değil, birden fazla
işi aynı anda yaptırmayı hedefliyor.

Tera-bilgiişlem gerçek olduğunda fiziksel ışınlama teknolojisine ek
olarak etkileşimli eğitim, tıp simülasyonları ve yapay zeka
uygulamalarında da sıçrama yaşanmasını sağlayacak.

Metin Sıttı ve Burak Aksak

13 kişilik "Claytronics" araştırma ekibinde yer alan Metin Sıttı ve
Burak Aksak, projeye önceden geliştirdikleri ve tüm dünyada büyük yankı
bulan nanoteknolojik yapıştırıcı maddesiyle katkıda bulunuyorlar.

Sıttı ve Aksak bu yapışkan maddeyi "gecko" kertenkelesinin ayağındaki
tüylerden esinlenerek geliştirmişler. Claytronics projesinin temeli
nano boyuttaki robotçukların bir araya gelerek istenilen şekil,
fonksiyon ve boyutta daha büyük robotları oluşturmaya dayandığından,
robotçukların birbirine tutunabilmesi için bu türden bir birleştirici
madde gerekiyor. Polimer tüyler ve karbon nanofiberlerden ibaret olan
yapıştırıcı, robotçukların birbirine tutunmasını sağlayacak. Sıttı ve
Aksak robotların tasarımına da katkıda bulunuyorlar.

Metin Sıttı Boğaziçi Üniversitesi Elektrik ve Elektronik Mühendisliği
Bölümü’nden lisans ve yüksek lisans almış. Tokyo Üniversitesi’nde
doktora yaptıktan sonra çalışmalarını ABD’de sürdürmeye başlamış.

Burak Aksak ise lisans derecesini ODTÜ Makine Mühendisliği’nde
yaptıktan sonra Carnegie Mellon Üniversitesi’nden yüksek lisansını
almış. Şu anda aynı üniversitede doktorasını yapıyor.

Sıttı ve Aksak projenin 10-15 yıl içerisinde gerçekleşeceğini tahmin ediyorlar.(
teknolojiye bak










__________________